Ένα μάτσο σκέψεις και ιδέες που φυτεύτηκαν στο μυαλό μας κατά την διάρκεια του βίου μας είναι ικανά να μετατρέψουν την ζωή σε θάνατο. Στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι έχουμε τον ίδιο τελικό στόχο βαδίζοντας σε διαφορετικά μονοπάτια. Αυτά τα μονοπάτια που μας έμαθαν από μικρά παιδιά ότι οδηγούν κάπου. Τελικά κάποια στιγμή καταλαβαίνουμε ότι αυτό το κάπου είναι το ίδιο για όλους. Κι ενώ αντιλαμβανόμαστε την ματαιότητα της διαφορετικότητας αδυνατούμε λόγω προσκόλλησης στις εμφυτευμένες σκέψεις και ιδέες να δεχθούμε την πανομοιοτυπία μας.
Στη Σρι Λάνκα όπως και σε πολλά άλλα μέρη του σύγχρονου κόσμου έχασαν τη ζωή τους αρκετοί άνθρωποι για να επιβεβαιωθεί πάλι ότι η διαφορετική οπτική γωνία μεταξύ μας είναι αρκετή για να σκορπίσει οδύνη και θρήνο. Τι διαφορά μπορεί να έχουν δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες παρατηρώντας το ίδιο πράγμα; Μόνο την μέθοδο αντίληψης. Ένα σύστημα σκέψεων που οδηγεί σε κάποια συναισθήματα που οδηγούν σε κάποιες πράξεις που οδηγούν σε κάποιες δράσεις και αντιδράσεις. Ενα μάτσο σκέψεων, ένα μείγμα αποθηκευμένων ουσιών στον εγκέφαλο. Μία απειροελάχιστη μάζα στη φαιά ουσία δημιουργεί ανείπωτο πόνο, μόνο και μόνο γιατί εγώ βλέπω τη θάλασσα πράσινη κι εσύ κόκκινη ενώ η ουσία είναι ότι αποτελείται από ένα υγρό που ονομάζεται νερό.
Σε αυτό το νερό είμαστε όλοι ίσοι όπως και αν το βλέπουμε, το ερμηνεύουμε, το αντιλαμβανόμαστε. Όπως κι αν το ονομάζουμε. Τα τείχη στη σκέψη υψώνονται εύκολα, πέφτουν δύσκολα και δημιουργούνται από απειροελάχιστα μικρές διαφορές μεταξύ μας.
