Δύο σαλιγκάρια κατά την διάρκεια του ζευγαρώματος.
Ο όρος «Ερμαφρόδιτος» προέρχεται κατά την Ελληνική μυθολογία από τον γιο του Ερμή και της Αφροδίτης ο οποίος σύμφωνα με τον Οβίδιο, συγκολλήθηκε με την Νύμφη, Σαλμακίδα, με αποτέλεσμα να διαθέτει τα φυσικά χαρακτηριστικά και των δύο φύλων.
Το αγαπημένο μας σαλιγκάρι με την «ιώβεια υπομονή» είναι το δείγμα ενός έμβιου όντος το οποίο έχει την δυνατότητα να λειτουργεί γεννητικά και ως αρσενικό και ως θηλυκό. Για την αναπαραγωγή του απαιτούνται δύο σύντροφοι ο καθένας εκ των οποίων θα επιλέξει ποιον από τους δύο ρόλους θα αναλάβει ώστε να διαιωνιστεί το είδος. Για να γονιμοποιηθεί πρέπει να ζευγαρώσει με άλλο σαλιγκάρι και να φέρουν σε επαφή τα αντίθετα γεννητικά τους όργανα.
Η μητέρα «Φύση» δίνει έτσι μαθήματα αποδοχής της διαφορετικότητας καταλύοντας τις επίκτητες σκέψεις, ιδέες και απόψεις περί του φυσιολογικού και του μη φυσιολογικού. Θεωρητικά φυσιολογικό είναι αυτό που ασπάζονται οι περισσότεροι. Η πραγματικότητα όμως διαφέρει από την θεωρία σε πάμπολλες περιπτώσεις της ζωής και αυτό είναι μια αδιάβλητη αλήθεια καθώς η φυσιολογικότητα είναι μόνο ένα μπουκέτο από ιδέες που προσφέρονται ως ανθοδέσμη στα πολλαπλά ραντεβού με τα σκληρά μας «πρέπει».
Αν είχα γεννηθεί σαλιγκάρι δεν θα με απασχολούσε το φύλο μου. Με απασχολεί όμως γιατί είμαι διαφορετικός από το σαλιγκάρι και σκέφτομαι διαφορετικά. Αυτό από μόνο του επιβεβαιώνει ότι η διαφορετικότητα είναι απλά και μόνο ένας τρόπος σκέψης. Η αλήθεια είναι πως οτιδήποτε ζει έχει ένα κοινό γνώρισμα. Την γέννηση. Μετά όλα αλλάζουν γιατί κάθε ον διαθέτει στον πυρήνα του κάποια χαρακτηριστικά όπως το σώμα των σαλιγκαριών το οποίο παράγει μια ιδιαίτερη παχύρρευστη σίελο, χάρις στην οποία μπορούν να έρπουν κατά μήκος μιας λεπίδας ξυραφιού χωρίς να κοπούν. Κάτι τέτοιο για τον άνθρωπο και πιθανόν για όλα τα υπόλοιπα όντα δεν ισχύει.
Ο Θεόπνευστος Χριστός κατέθεσε στο πνευματικό ταμιευτήριο την αθάνατη φράση «Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν» η οποία επί της ουσίας θέτει όλα τα όντα ίσα απέναντι στο Σύμπαν. Η αποδοχή του διαφορετικού είναι Θεϊκή εντολή γραμμένη στο «Είναι» μας και οφείλουμε να την σεβαστούμε όχι ως νοήμονα όντα αλλά ως ζώσα ύλη της Γης. Δέξου λοιπόν την διαφορετικότητα των άλλων με την ίδια λογική που το σαλιγκάρι δέχεται την δική σου διαφορετικότητα. Δεν έχει καμία σημασία αν είσαι μπλε, κοντός, με ένα πόδι και τρία χέρια. Αυτά είναι μόνο τα χαρακτηριστικά σου δεν είναι το «Είναι» σου.
Είμαι ότι είμαι γιατί δεν μπορώ να είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Μπορεί να είμαι διαφορετικός αλλά όχι ανώτερος ή κατώτερος. Κάτι που το αποδεικνύει περίτρανα το «ερμαφρόδιτο σαλιγκάρι» με την δική του διαφορετικότητα.
Αν η βαθύτερη έννοια του Ερμαφρόδιτου εκπροσωπούσε τις δύο κυρίαρχες εσωτερικές όψεις της ανθρωπότητας, την καλή και την κακή, τότε είμαστε όλοι Ερμαφρόδιτοι.
