Λάνγκστον Χιουζ

Στις 1 Φεβρουαρίου 1902 γεννήθηκε στις ΗΠΑ ο Αμερικανός ποιητής Λάνγκστον Χιουζ (Langston Hughes), ο οποίος θεωρείται από πολλούς «ο πατέρας της τζαζ ποίησης».

«Στη ζωή ανακάλυψα ότι υπάρχουν τρόποι για να πας σχεδόν όπου θέλεις, αν πραγματικά θέλεις να πας.»

Αμερικανός ποιητής, από τις πλέον αντιπροσωπευτικές φυσιογνωμίες και εμπνευσμένους ποιητές της αφροαμερικανικής φυλής. Έζησε την ρατσιστική έχθρα των λευκών δασκάλων και συμμαθητών του αλλά κατάφερε να τελειώσει το γυμνάσιο γράφοντας τα πρώτα του ποιήματα. Πέρασε από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Λίνκολν. Τα θέματά του αφορούν το λαό, την φτώχεια και την ελπίδα. Ο στίχος του είναι μια λυρική διαμαρτυρία, ένα σιγανό παράπονο, μια ναρκωμένη ελπίδα.

Χρησιμοποίησε τον γραπτό λόγο ως ένα μέσο κατανόησης ενός κόσμου γύρω του, διαλυμένου από τον ρατσισμό, την περιθωριοποίηση, την καπιταλιστική εκμετάλλευση, την ακραία φτώχεια. Χρησιμοποίησε επίσης την τέχνη ως ένα όπλο αντίστασης και επιβίωσης των περιθωριοποιημένων σε ένα κόσμο εχθρικό ενώ θεωρείται από πολλούς και ο πατέρας της τζαζ ποίησης.

Τα βραβεία Γκουγκενχάιμ και Γουίτερ Μπίνερ (1926) και η αναγνώρισή του από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων αποτελούν ελάχιστο δείγμα της αξίας του σταυροφόρου αυτού των νέγρικων δικαιωμάτων.

Απεβίωσε στις 22 Μαΐου 1967 (65 ετών) στις ΗΠΑ.

Πηγή: wikipedia, omniatv.com.

Ο Langston Hughes απαγγέλλει το ποίημά του “The Weary Blues” (1925) με συνοδεία της τζαζ μπάντας του Doug Parker στο πρόγραμμα CBUT (CBC Vancouver) “Το 7 O’Clock Show” το 1958. Ο οικοδεσπότης Bob Quintrell προλογίζει.

Θερινή Νύχτα

Οι ήχοι της νυχτας στο Χάρλεμ
βουλιάζουν ένας-ένας στην αδράνεια
Το τελευταίο πιάνο κλείνει
Το τελευταίο γραμμόφωνο σταματάει μετά
το “Jazz Boy Blues”
Το τελευταίο μωρό που κλαίει αφήνεται στον ύπνο
και η νύχτα ακίνητη σαν ισχνός παλμός
Στριφοργυρίζω ακούραστα στο σκοτάδι,
φθαρμένος σαν την κουρασμένη νύχτα
Η ψυχή μου
άδεια σαν την σιωπή
άδεια με μιαν απροσδιόριστη
κι επώδυνη κενότητα
Επιθυμώντας κάποιον,
κάτι.
Στριφογυρίζω ακούραστα
μέσα στο σκοτάδι
ωσπου η νέα αυγή
άτονη και χλωμή
καταδύεται σαν λευκό νεφέλωμα
στην κεντρική αυλή.