Σοφία Βέμπο

Στις 10 Φεβρουαρίου το 1910, γεννήθηκε η Σοφία Βέμπο, η κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός η οποία έγινε σύμβολο του έθνους ταυτίζοντας το όνομά της με το αλβανικό έπος. Χαρακτηρίστηκε «Τραγουδίστρια της Νίκης», εξαιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τον  Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. 

«Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά,
που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά
προσευχόμαστε όλες (οι μανάδες)
να ‘ρθετε ξανά».

H μουσική την γοήτευε, αγόρασε μία κιθάρα και άρχισε να εξασκείται με τη βοήθεια της φίλης της Μαρίτσας Χασάπη. Την άκουσε να τραγουδάει παίζοντας με την κιθάρα της ο ιμπρεσάριος Κωνσταντίνος Τσίμπας ταξιδεύοντας με το πλοίο προς Θεσσαλονίκη για να επισκεφθεί τον αδελφό της. Από την επομένη της άφιξής της στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε τις πρώτες καλλιτεχνικές της εμφανίσεις, όπου οι θαμώνες κάθε βράδυ παρέτειναν το πρόγραμμά της με τα συνεχή χειροκροτήματά τους. Η φήμη της εξαπλώθηκε αστραπιαία και εμφανίσθηκε σύντομα σε επιθεώρηση στην Αθήνα τραγουδώντας ως τσιγγάνα με τεράστια επιτυχία και πλήρη αποδοχή από το σύνολο του κοινού. Ξεκίνησε ηχογραφήσεις, εμφανίσεις, θεατρικές παρουσιάσεις και κινηματογραφήσεις φθάνοντας το 1939 να καταξιώνεται ως η πρώτη τραγουδίστρια του ελληνικού ελαφρού τραγουδιού.

Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940. Τότε, όλες οι επιθεωρήσεις προσάρμοσαν τη θεματική τους στην πολεμική επικαιρότητα και τα τραγούδια επαναγράφονται με πατριωτικούς στίχους. Η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και γίνεται η εθνική φωνή που εμψυχώνει τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο και συγκλονίζει το πανελλήνιο. Την ίδια εποχή, σε μία συμβολική πράξη, προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2.000 χρυσές λίρες. Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή, όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα.

Τη βραδιά του Πολυτεχνείου η Βέμπο άνοιξε το σπίτι της και έκρυψε φοιτητές τους οποίους αρνήθηκε να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτύπησε την πόρτα της. Έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. Η «Τραγουδίστρια της Νίκης» αποθεώνεται εκείνη τη μέρα από τον ελληνικό λαό που τη θεωρούσε ηρωίδα του.

Πηγή: wikipedia.

«Παιδιά της Ελλάδος παιδιά».

«Το Πρωί με Ξυπνάς με Φιλιά».