Αμπντούλ Σατάρ Εντχί

Στις 28 Φεβρουαρίου το 1928 γεννήθηκε o Πακιστανός φιλάνθρωπος, ασκητής και ανθρωπιστής, υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης Αμπντούλ Σατάρ Εντχί (Abdul Sattar Edhi).

«Οι άνθρωποι έχουν μορφωθεί, αλλά δεν έχουν γίνει ακόμα άνθρωποι.
Η θρησκεία μου είναι ο ανθρωπισμός, ο οποίος αποτελεί τη βάση κάθε θρησκείας στον κόσμο.»

Δημιούργησε το ίδρυμα edhi (edhi.org) που περιλαμβάνει νοσοκομεία, καταφύγια αστέγων, κέντρα αποτοξίνωσης και ορφανοτροφεία σε όλη τη χώρα του.

Ίδρυσε στο Καράτσι μια κλινική στην οποία νοσηλεύονταν δωρεάν όλοι οι ασθενείς κάτοικοι χαμηλού εισοδήματος. Η φιλανθρωπική του δράση εντάθηκε το 1957 κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας Ασιατικής γρίπης που έπληξε την πόλη. Χάρις σε δωρεές που του προσφέρθηκαν, είχε την ευκαιρία να αγοράσει το πρώτο του ασθενοφόρο, το ίδιο κιόλας έτος. Αργότερα, επεξέτεινε το ανθρωπιστικό του δίκτυο με τη βοήθεια και της συζύγου του, Bilquis Edhi.

Το ίδρυμά του γνώρισε μεγάλη επέκταση σε βάθος χρόνου, χάρις σε ιδιωτικές δωρεές που του επέτρεψαν να διαθέτει έναν ολόκληρο στόλο από 1.800 μικρά ασθενοφόρα. Την εποχή του θανάτου του, ο Edhi είχε καταγραφεί επίσημα ως θετός πατέρας ή κηδεμόνας σχεδόν 20.000 παιδιών. Ήταν γνωστός με το προσωνύμιο «Άγγελος του Ελέους» και θεωρούνταν η πλέον σεβάσμια και εμβληματική φυσιογνωμία του Πακιστάν. Το 2013 γράφτηκε γι αυτόν ότι μάλλον ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή ανθρωπιστής. Στη νεκρολογία του, η εφημερίδα «The Daily Telegraph» του απέδωσε το χαρακτηρισμό «Πατέρας Τερέζα του Πακιστάν».

Ο Edhi απέφευγε να εμπλέκεται σε δημόσιες διαμάχες, ωστόσο συχνά ήταν επικριτικός απέναντι στους πολιτικούς και στο ιερατείο. Φανατικός υποστηρικτής της θρησκευτικής ελευθερίας στο Πακιστάν, παρείχε επίσης την υποστήριξή του στα θύματα του τυφώνα Κατρίνα και του λιμού της Αιθιοπίας. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών τον Ιούλιο του 2016.

Πηγή: wikipedia.

Ντοκιμαντέρ για τον Αμπντούλ Σατάρ Εντχί.