Virginia Woolf
Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος.
25 Ιανουαρίου 1882 – 28 Μαρτίου 1941
«Δεν μπορείς να βρείς γαλήνη αποφεύγοντας τη ζωή.»
«’Οταν πέφτει το σκοτάδι, βγάζω από πάνω μου αυτό το σώμα που δεν έχει τίποτα
να του ζηλέψεις και ενοικώ στους αιώνες.»
Θεωρήθηκε πρωτοπόρος και νεοτερίστρια λογοτέχνης στον 20 αιώνα και μια από τους μεγαλύτερους καινοτόμους στην αγγλική γλώσσα.
Ήταν επηρεασμένη από τον Τζόυς, τον Προύστ και τις θεωρίες του Γουίλιαμ Τζέιμς, του Μπέργκσον και του Φρόιντ. Τα μυθιστορήματά της διακρίνονται για το ψυχολογικό τους βάθος και το εκφραστικό τους ύφος.
Σαν παιδί η Γουλφ ήταν χαρωπή και τρυφερή, αλλά με το πέρασμα των χρόνων έγινε νευρική, φοβόταν το σκοτάδι και το θορυβώδες εξωτερικό περιβάλλον. Αν και οι επαναλαμβανόμενες διανοητικές διαταραχές είχαν πολλές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή της, οι λογοτεχνικές δυνατότητές της παρέμειναν άθικτες.
Μεγάλωσε σε περιβάλλον καλλιτεχνικό με επιρροές από τη βικτωριανή λογοτεχνική κοινωνία. Συμπλήρωμα αυτών των επιρροών ήταν η τεράστια βιβλιοθήκη του σπιτιού. Υπήρξε αυτοδίδακτη, είχε την ατυχία να μη σπουδάσει, αλλά και τη τύχη να μείνει έτσι αμόλυντη από τον στείρο ακαδημαϊσμό των πανεπιστημίων. Η ζωή της υπήρξε μυθιστορηματική. Με φιλολογικά σαλόνια και νευρικούς κλονισμούς, με προκλητική διάθεση και αναγνωστικό ένστικτο, με εσωτερικές αντιφάσεις και τολμηρές συγγραφικές επιλογές.
Τα διασημότερα έργα της είναι τα μυθιστορήματα “Η κυρία Νταλογουέη”, 1925, “Στο Φάρο” , 1927, και το δοκίμιο “Ένα δωμάτιο ολοδικό σου”, 1929.
Οι μνήμες των οικογενειακών διακοπών και των εντυπώσεων του τοπίου, ειδικά ο φάρος Godrevy, επηρέασαν τη γραφή της ειδικά προς το τέλος της ζωής της και ειδικότερα στον “Φάρο”.
Παρ’ ότι η σεξουαλικότητά της κατευθύνθηκε προς τις γυναίκες, παντρεύτηκε τον συγγραφέα Λέοναρντ Γουλφ το 1912.
Το 1941, υπό την επήρεια μιας ακόμα νευρικής καταθλιπτικής κρίσης, ρίχτηκε στον ποταμό Ουζ, έχοντας βάλει στις τσέπες της πέτρες και πνίγηκε.
Στην τελευταία σημείωσή της προς τον σύζυγό της, έγραψε μεταξύ άλλων… ”Μου έχεις δώσει τη μέγιστη δυνατή ευτυχία”…