Φρίντριχ Βίλχεμ Νίτσε

Δεκ 9, 2020 | ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Fredrich Wilhmelm Nietzsche

Γερμανός φιλόσοφος, ποιητής, συνθέτης και φιλόλογος.

15 Οκτωβρίου 1844 – 25  Αυγούστου 1900

«Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό.»

 

«Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους.»

 

«Ποιο από τα δύο: Είναι ο άνθρωπος μια από τις γκάφες του Θεού ή ο Θεός μια από τις γκάφες του ανθρώπου;»

Μια σπάνια ιδιοφυΐα του οποίου το έργο σημάδεψε την ανθρώπινη ιστορία και κατάφερε να εμπνεύσει αλλά όχι να κατανοηθεί, και ένας από τους πιο σημαντικούς Γερμανούς φιλόσοφους και φιλόλογος. Υπήρξε δε, ένας από τους πρώτους “υπαρξιστές” φιλόσοφους. Δύο από τα βασικά σημεία του φιλοσοφικού του έργου αποτελούν ο λόγος για τον θάνατο του Θεού και η σύλληψη του Υπερανθρώπου.

Η πολυμάθεια και η σπάνια ευφυϊα του εκτιμήθηκαν σύντομα από τους ακαδημαϊκούς κύκλους. Δυστυχώς, η κακή σωματική και ψυχική του υγεία ανέκοψαν την πορεία του και στέρησαν από την ανθρωπότητα ένα από τα δυνατότερα μυαλά όλων των εποχών. Ο Νίτσε προχώρησε σε μια κατά βάθος ανάλυση και εκτίμηση των θεμελιωδών πολιτιστικών αξιών της φιλοσοφίας, της θρησκείας, και της ηθικής της Δύσης, και κατέληξε να τις χαρακτηρίσει ως εκφράσεις του ασκητικού ιδεώδους.

Το νιτσεϊκό έργο ήταν μια κραυγή απελπισίας προερχόμενη από έναν άνθρωπο που διαπιστώνει αφενός την αδυναμία του ανθρώπου να απαλλαγεί από τη φύση του και αφετέρου την τάση του σύγχρονου ανθρώπου να προχωρά προς το φύσει αδύνατο.
Το έργο του διακρίνεται σε τρεις περιόδους. Αρχικά φανερά επηρεασμένος από τον Σοπενχάουερ και τον Βάγκνερ, διαπνεόταν από μια ρομαντική αντίληψη των πραγμάτων. Στην δεύτερη περίοδο, χειραφετημένος από τις επιρροές της πρώτης, ο Νίτσε πλέκει το εγκώμιο της λογικής και της επιστήμης, ανακλώντας την παράδοση των Γάλλων αφοριστών. Στην τρίτη και πιο ώριμη περίοδο, ο Γερμανός φιλόσοφος ασχολείται με το ζήτημα της καταγωγής και της λειτουργίας των αξιών στην ανθρώπινη ζωή.

Ο Νίτσε κάποτε έγραψε ότι μερικοί άνθρωποι γεννιούνται μετά τον θάνατό τους, και αυτό ασφαλώς ισχύει στην περίπτωσή του. Η ιστορία της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της ψυχολογίας του 20ου αιώνα δεν νοείται χωρίς αυτόν.

Τα σπουδαιότερα έργα του είναι:
“Τάδε έφη Ζαρατούστρα”, “Η θέληση της Δύναμης”, “Η Γέννηση της Τραγωδίας”, “Πέραν του Καλού και του Κακού”, “Ecce Homo”.

Πορτρέτο από τον Edvard Munch, 1906.

Ο Νίτσε τον Αύγουστο του 1868

Ο Νίτσε ως καθηγητής της Κλασσικής Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία. 1872.

Φωτογραφία από τον Gustav Adolf Schultze, 1882.

Ο Νίτσε σε νεανική ηλικία

Erwin Rohde, Karl von Gersdorff and Nietzsche,Οκτώβριος 1871.

4
5

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝ