Ο Λουκάνικος

Σεπ 5, 2020 | ΑΡΘΡΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Εδώ και πάρα πολλούς αιώνες ο σκύλος είχε μία ιδιαίτερη σχέση με τον άνθρωπο. Υπήρξε φίλος, προστάτης, σύντροφος, με έντονη διαίσθηση των ανθρώπινων συναισθημάτων. Έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται το ηχητικό εκφραστικό ύφος της ανθρώπινης ομιλίας ή ακόμα και τη μυρωδιά της σιωπής έτσι ώστε να είναι ένας εξαίρετος συναισθηματικός δέκτης. Το «γάβγισμα» βέβαια έχει τη δική του εκφραστική χροιά κι έτσι μπορεί να μεταδώσει στον  άνθρωπο τα δικά του αισθήματα όπως αν πονάει, αν είναι στεναχωρημένος, αν είναι οργισμένος ή χαρούμενος. Με λίγα λόγια υπάρχει ένας επιπρόσθετος δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των δύο αυτών γήινων όντων μέσω της ανταλλαγής συναισθημάτων χωρίς βέβαια να αγνοήσουμε ότι ο σκύλος έχει τη δυνατότητα εκμάθησης της σημασίας περίπου 60-100 λέξεων.

Δεν είμαι βαθύς γνώστης της συμπεριφοράς και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του σκύλου ούτε είχα ποτέ δικό μου σκύλο. Από όσα έχω διαβάσει όμως, θεωρώ ότι η ύψιστη ικανότητά του είναι η αφοσίωση και η ολοκληρωτική παροχή των χαρισμάτων του σε εκείνους που του φέρονται καλά και τον αγαπούν.

Είχα ακούσει παλαιότερα για ένα σκύλο ο οποίος κυκλοφορούσε σε διαδηλώσεις, συγκρούσεις και ταραχές στο κέντρο της Αθήνας. Διαβάζοντας ένα άρθρο για τα καλύτερα γκράφιτι της πρωτεύουσας έπεσα σε μία φωτογραφία όπου ήταν αποτυπωμένος σε κάποιο τοίχο «στου Ψυρρή» σε ένα πανέμορφο σχέδιο που ζωγράφισε ο Βασίλης Γρυπάρης και η παρέα του. Έτσι γνώρισα τον «Λουκάνικο». Ψάχνοντας στο internet για περισσότερη πληροφόρηση κατάλαβα ότι επρόκειτο για ένα «σκύλο επαναστάτη». Όχι με την έννοια του επιθετικού σκύλου που δαγκώνει, αλλά που μόνο γαβγίζει υπέρ του ανίσχυρου και συμπάσχει μαζί του.

Τον είδα να στέκει απέναντι από τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα ανάμεσα στα πόδια των διαδηλωτών. Να γαβγίζει προς το παρατεταγμένο τοίχος μπροστά στις αστυνομικές ασπίδες. Να τρώει κλοτσιά από θερμοκέφαλο όργανο της τάξης. Να γαβγίζει στα εκσφενδονισμένα δακρυγόνα που έπεφταν κοντά του. Να τιμάται από το περιοδικό «Time». Να διασκελίζει τις φωτιές από τις μολότοφ. Να γίνεται βιβλίο. Να γίνεται τραγούδι. Να γίνεται μπαρ στη Μαδρίτη. Να γίνεται σκίτσο. Να έχει blog και λογαριασμό στο facebook. Να είναι ίσως ο διασημότερος τετράποδος αντιεξουσιαστής και να μην το γνωρίζει, γιατί δεν το θεωρεί απαραίτητο, γιατί δεν ισχύει στον κόσμο του η κριτική, γιατί το μόνο που ξέρει είναι πως να αγαπάει ως ελεύθερο ον μη εξαρτημένης εκπαίδευσης και μάθησης.

Τον είδα στο πλατύσκαλο της πλατείας Συντάγματος να αγναντεύει το σιντριβάνι με φόντο την «Βουλή των Ελλήνων» περιμένοντας την επόμενη συγκέντρωση. Τον είδα να στέκεται πλάι σε αστυνομικούς, σε αναρχικούς, σε διαδηλωτές, σε ακροδεξιούς, σε κόκκινες ή μαύρες σημαίες και πανό. Ίσως γι΄ αυτόν να μην παίζει κανένα ρόλο το χρώμα ή η παράταξη αλλά αρκείται στη διαμαρτυρία, στη διεκδίκηση, στη συμπαράσταση. Τον είδα να νιώθει σπίτι του τις φωτιές και τα δακρυγόνα. Είδα ένα σκύλο «πραγματικό επαναστάτη» χωρίς να γνωρίζει από πολιτική, ούτε από κοσμοθεωρίες, ούτε από ιστορία, ούτε γιατί γίνονται όλα αυτά.

Ο διεθνώς πλέον γνωστός «Λουκάνικος» που τριγυρνούσε στα σουβλατζίδικα των Εξαρχείων αναζητώντας το μεγαλύτερο δώρο όσων των αγαπούσαν, δηλαδή τα λουκάνικα, δεν υπάρχει πια. Έφυγε το 2014 και πήγε στον παράδεισο εκεί που πάνε όλοι οι σκύλοι. Έχε γεια καλέ μου Λουκάνικε από την πολύβουη και γκρίζα Αθήνα που σε έθρεψε και σε αγάπησε. Θα ήθελα να σε γνωρίσω καλύτερα, ίσως σε μια άλλη ζωή αν ξαναγεννηθώ σκύλος.

Κατά την αρχαιότητα ο φιλόσοφος Διογένης είχε πει ότι καλό θα ήταν ο άνθρωπος να μελετήσει τον χαρακτήρα του σκύλου. Σήμερα θα μπορούσε να συμπληρωθεί ότι καλό θα ήταν να εκτιμηθεί αν ο σκύλος είναι ένας από τους μεγαλύτερος φιλόσοφους που αγαπάει, που προστατεύει, που κατανοεί, που συμπάσχει, που δεν προδίδει, που δεν γνωρίζει την κακία, που μένει για πάντα αγνός και αθώος.

ΠΗΓΕΣ: lifo.gr, news247.gr

Kατηγορίες

Εμπειρία Τεχνογνωσία Ποιότητα ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ