Οι εκλογές είναι παρούσες, οι εκλογείς όμως είναι παρόντες; Μία αντιφατική κατάσταση επικρατεί στην Ελλάδα η οποία αντανακλά τον τρόπο σκέψης της χώρας μας. Ενώ η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική και προβλέπονται κυρώσεις σε όσους αδικαιολόγητα δεν ψηφίζουν, οι ποινές (ένας έως δώδεκα μήνες φυλάκιση) δεν εφαρμόζονται.
Εξαιρούνται από την υποχρέωση της ψήφου όσοι έχουν υπερβεί το 70ο έτος της ηλικίας τους, όσοι βρίσκονται στο εξωτερικό και όσοι θα βρίσκονται την ημέρα της ψηφοφορίας σε απόσταση μεγαλύτερη από 200 χλμ από το εκλογικό τους τμήμα.
Το ερώτημα όμως δεν είναι αν έχει κάποιος το δικαίωμα να μην ψηφίσει αλλά ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος για τον οποίο όλοι οι πολίτες της χώρας μας χρειάζεται να ψηφίζουν.
Η αποχή από την ψήφο δηλώνει είτε αδιαφορία για την πολιτεία στην οποία ζούμε είτε απαξίωση για την πολιτική χροιά της κοινωνίας με την οποία ούτως ή άλλως σχετιζόμαστε, είτε τιμωρία στου ίδιους μας τους εαυτούς που καταντούμε ανίκανοι να εκλέξουμε και να διεκδικήσουμε.
Η γνωστή λαϊκή ρήση ότι «έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν» έχει νόημα όταν αδιαφορούμε για την πολιτική. Γιατί ότι βλέπουμε μπροστά μας εμείς το έχουμε φτιάξει· τις ιδέες με τη σκέψη, την ύλη με τις πράξεις.